Assalamualaikum w.b.t
Bila difikirkan balik. Dah dua tahun aku tinggalkan blog ni. Sekarang aku makin dewasa, makin cantik, makin comel, makin putih, makin pandai, makin banyak crush. (Oh please, tu semua menipu je) Jadi, disebabkan umur dah meningkat, kesedaran dekat dalam diri pun dah meningkat. Mungkin gaya penulisan aku dalam blog ni pun dah berbeza. Mungkin semakin sopan bahasanya. Ke sama je?
Aku sangat tak boleh lupakan zaman matrik. Kenapa kenapa kenapa. Tolong lah move on Nurul! Aku nak cerita ni zaman matrik aku. Korang rasa patut ke aku tak move on?
Bermula dari hari pertama pendaftaran. Masa tu kena pakai baju putih, kain hitam. Macam budak sekolah lah pulak. Yang hantar aku semuaa. Kecuali Kakak sebab dia belajar. Masa mak abah nak balik tu, aku rasa macam tak boleh terima hakikat "ya Allah, betul ke ni aku nak berjauhan dengan mak abah" Masa tu memang dah menangis seteruk-teruknya. Hati aku sangat berat-seberatnya. Masih boleh rasa perasaan tu sampai sekarang. Maklum lah tak pernah berjauhan. Lepastu naik bilik. Ada masa kejap je nak rehat lepastu orientasi. Masuk tandas. Ramainya orang. masa ni masih tak boleh terima hakikat "Tak kan lah aku nak beratur setiap kali nak pergi tandas" Over tak? Macam anak orang kaya je tak pernah rasa susah. Padahal dah biasa sangat. Dekat rumah tu. Tandas satu je. Kena beratur juga tunggu giliran . Hahahaha. Tapi bab-bab berjauhan dengan family ni memang failed lah. Yang lain okay je. hahaha.
Roommate aku. Orang terengganu dengan kedah. Masa ni memang culture shock sikit lah. Maklum lah tak pernah jumpa orang selain orang Johor. Bahasa diorang memang aku tak faham satu pun. Terutamanya ecah budak terengganu. Dah lah cakap laju, loghat pekat pulak tu. Dan masa tu pun rasa nak menangis "kenapa roommate aku bukan orang johor!!!!!"
Balik orientasi memang penatlah kan. Malam lewat pulak tu sampai bilik. Masa tidur ni paling sadis sekali. Mula lah terbayang wajah ibuku. Masa tu dah meleleh air mata. Menangis dalam gelap sambil baring. Dada ni sebak sangat. Berat sangat rasa dia. Jiwa aku rasa kosong taw. Its hard to explain. But i miss my mom and dad like hell. Almost one week aku macam tu. Siang ketawa-ketawa dengan kawan-kawan, roommate pun okay. Malam je mula lah dramanya.
Masa orientasi, aku masuk kelas sains. Sebab aku pilih sains masa nak daftar matrik ni. Jadi kawan-kawan aku pun budak sains lah. Dan ada seorang abang fasi ni. Nama dia lupa lah. Yang penting muka dia macam shah rukh khan(mamak looking) dan dia tersangat baik dan pandai. 4 flat kott. Budak sains tahu. Bukan senang nak dapat 4 flat. Abang fasi tu lah crush pertama aku dekat matrik. Hahahaha. Sebab dia baik sangat. Suka nasihatkan lah apa lah. Dan yang paling penting dia alim. Aku rasa lah. Tu yang terpikat. Mohon penjelasan di sini. Aku tak pernah suka seseorang berdasarkan rupa. Bak kata orang, walaupun beribu lelaki kacak datang usha, tapi hati dah terpikat dekat lelaki kurang kacak nak buat macam mana kan. Hahaha.
Lepas orientasi mula lah permohonan penukaran kos. Aku tukar kos dari sains ke perakaunan.Masuk je kelas budak-budak akaun, memang baru aku kenal lah diorang sebab orientasi lain-lain. Masa tu semua dah ada geng masing-masing. And i am alone..... sedih sangat. Tahu tak yang paling aku tak suka masa mula-mula apa? Sebab budak akaun ni bising sangat. Terlalu banyak respond dekat kelas. Dan aku tak boleh. Aku seorang yang kena belajar dalam keadaan tenang dan senyap. Tapi lama-lama tu okay je. Senang je nak dapat kawan. Sebab budak akaun ni sangat peramah orangnya. Sangat banyak cakap orangnya tapi baik hati. Macam aku lah sekarang ni. hahaha (perasan)
Banyak sangat benda baik aku belajar. Sebab aku berjauhan dengan keluarga taw. Rindu tu sakit sangat. Setiap kali rindu aku akan berdoa bersungguh-sungguuh dekat Allah bak kata orang putih, pray hard . Aku belajar rajin-rajin.( ni agak tipu, aku belajar macam orang lain jugak, cuma selalu buat exercise!!) Tapi memang tak ada masa lah nak cari crush bagai. Hahaha. Overnyaaaaaaaa. *padahal menimbun crush*
Dekat kelas tu ada seorang lelaki chinese. He was so kind, so smart, so handsome. Macam-macam lah. Budak kelas tu memang semua suka dia lah. Include me. Dia comel sangat taw, dengan pakai cermin mata dia. Ala-ala skema looking macam tu tapi selekeh sebab baju selalu tak tight in. Dia selalu sangat take care pasal aku . Ke aku je yang perasan? Bila dia tahu aku ada crush masa tu, Beria dia nak tahu. "Siapa Ain, cakap je lor. Nanti saya boleh tolong kamu" Then aku pun kata lah. Ng, dia tak suka saya lah, saya je suka dia. Bertepuk sebelah tangan tak mungkin berbunyi meh. Then dia kata "Kenapa dia tak suka kamu, mari sini saya pukul dia. Kamu sangat comel tahu tak" haha. dan aku pun rasa nak meletop (apek ni cakap aku comel lah) hahahaha.
HAAA.. Jangan ingat dekat matrik ni ada zaman bahagia je. Dekat matrik lah paling aku banyak melalak taw. banyak sangat dugaannya. Urgh.
To be continue